Wetgeving
De voorbije eeuw had België een dubbelzinnige en paradoxale wetgeving betreffende de kansspelen. De wet van 1902 verbood de organisatie van kansspelen, maar gedoogde die in de praktijk wel. “De wet was niet meer de wet”, ze was niet in staat om het speelverbod te doen naleven. In 8 casino’s immers werden de kansspelen aangeboden die de wet verbood.
Vanaf 7 mei 1999 werd er een nieuwe wet ingevoerd die beter in overeenstemming is met de realiteit. De wet legt het kader en de regels voor de spelen vast. Ze geeft ook de Kansspelcomissie de opdracht om adviezen uit te brengen en de wet te controleren.
Op het ogenblik verbiedt de wet de kansspelen in België, behalve in de etablissementen die daarvoor een vergunning hebben. Onder “kansspel” verstaat men elk spel waarbij het toeval, zelfs gedeeltelijk, een rol speelt en waarbij een bedrag of een inzet van gelijk welke aard op het spel gezet wordt. Weddenschappen op sportwedstrijden, alsook de spelen georganiseerd door de loterijen, vallen niet onder deze wetgeving. Voor die activiteiten is een aparte regelgeving uitgewerkt.
De Kansspelcommissie is de instelling die de etablissementen die kansspelen willen organiseren, een vergunning toekent volgens heel precieze criteria. Ze keurt ook de types van spelen en automaten goed die binnen de verschillende etablissementen toegelaten zijn. Een andere opdracht van de commissie bestaat erin om over de uitvoering van de wet te waken. de paardenwedstrijden en de kansspelen op het internet. Dat is op het ogenblik niet het geval (wegens de wet van 1999).
De wetgeving maakt een onderscheid tussen 5 vergunningsklassen die door de Kansspelcomissie vastgelegd worden. De drie belangrijkste zijn :
- de vergunning van klasse A voor etablissementen waar kansspelen van klasse 1 toegelaten zijn, ofwel casino’s. Het gaat om tafelspelen (zoals big wheel, blackjack of « 21 », punto banco, roulette), automatische kansspelen (bingo, keno, paardenraces, slotmachines)
Het totale aantal toegelaten casino’s in België is beperkt tot 9 (Brussel, Spa, Blankenberge, Dinant, Namur, Chaudfontaine, Knokke-Heist, Middelkerke, Oostende) - De vergunning van klasse B voor etablissementen waar kansspelen van klasse II toegelaten zijn, speelautomatenhallen. Toegelaten spelen zijn blackjack, paardenraces, poker, roulette en spelen met dobbelstenen.
- De vergunning van klasse C voor etablissementen waar kansspelen van klasse III toegelaten zijn, drankgelegenheden. Toegelaten zijn bingo en one-ball.
De wet van 1999 heeft een reglement uitgewerkt om de spelers te beschermen tegen de risico’s van de kansspelen. In dat reglement is een belangrijke rol weggelegd voor de Kansspelcommissie.
De paardenwedstrijden, de weddenschappen op sportwedstrijden,de lotto en de kansspelen op internet vallen niet onder deze wetgeving.
De paardenraces vereisen een vergunning van de Minister van Financiën.
Wat de weddenschappen op sportwedstrijden betreft, is het de Minister van Sport van elk gewest die een privé-persoon of een vereniging een vergunning toekent. Daarvoor moet in eerste instantie een aanvraag ingediend worden bij het Bloso (Vlaanderen) of de Adeps (Wallonië).
De kansspelen op het internet zijn in België verboden (wet van 1999). Het is echter niet eenvoudig om de organisatie van dergelijke spelen te bestraffen omdat het bijzonder moeilijk is om de identiteit van de organisator te achterhalen. Het internet is immers een anoniem kanaal, waarin de exploitant snel kan ingrijpen. Bovendien zijn er 25 landen in de wereld waar de organisatie van kansspelen “online” toegelaten is. Een exploitant die zulke spelen organiseert en in België toegankelijk is, kan voor de rechter gedaagd worden.